Στην εποχή της ραστώνης, του οχαδερφισμού και της οπισθοδρόμησης των αξιών και των ουμανιστικών αρχών, ο πολιτισμός ορθώνεται ως φάρος τηλαυγής των πόθων και των ονείρων του ανθρώπου. Το Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο πλαίσιο της γενικότερης προσφοράς του στον τομέα των γραμμάτων και των τεχνών, στηρίζει την πολιτιστική ταυτότητα της Κύπρου. Το Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή κ. Μιχάλη Πιερή, με στοχευμένες δράσεις, συμβάλλει στην ανόρθωση της κυπριακής (και όχι μόνο)πολιτιστικής παράδοσης.
Στηρίξτε τον πολιτισμό είναι το βασικό, αξιακό σύνθημα που προβάλλει επιτακτικό στις μέρες μας. Όχι τον πολιτισμό του καναπέ, όχι τον πολιτισμό του ειδώλου και της φενάκης, όχι τον "raunch culture", αλλά τον αγνό και σινάμα ζείδωρο πολιτισμό των αξιών, των ιδεών, των αρχών, που δίνουν νόημα και ουσία στην ζωή μας. Στηρίξτε τη δουλειά που κάνουνε οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του Πανεπιστημίου Κύπρου, στο αρχοντικό της οδού Αξιοθέας 8.
8 σχόλια:
"Πολιτισμός"?
Υπό την εποπτεία "προφεσσόρων" και φοιτητών φλώρων που την είδαν ηθοποιοί?
Δεν αμφιβάλλω ότι ο προφέσσορας σας έχει στόχους. Κι εσείς επίσης.
Γλύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυφτες!!
βουτυρόοοοοοοοοοοοοοπαιδα
σας αρέσει όμως να έχετε εποπτείες και η "πολιτιστική προσφορά" σας να έχει αντίκρυσμα? τα πάντα στο τραπέζι συναλλαγών?
σας μίλησε ποτέ κανείς για τη ανιδιοτέλεια της τέχνης?
μπααααααααα
ωραία τα πανηγύρια σας.
Το παρεξήγησες! Οι εν λόγω φοιτητές (στους οπόίους εγώ δεν ανήκω, άρα δεν ευλογώ τα γένια μου!) δεν είναι φλώροι. Όχι αυτοί. Κόντρα στο ρεύμα που θέλει όλους τους φοιτητές τα βράδια στα Pavilion και τα "Σφηνάκια", κόντρα στον οχαδερφισμό που επιτάσσει στους φοιτητές τον χρησιμοθηρισμό, αυτοί είναι εκεί. 03, 04, 09 και 10 του μηνός ανεβάζουν τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη σε διασκευή Κώστα Μόντη. Είναι πανηγύρι συτό; Και αν είναι αυτό σημάδι φλώρων, όπως λες, τι είναι λοιπόν η μαγκιά; Όχι, δεν είναι όλα στο τραπέζι των συναλλάγών. Είναι ανιδιοτελές το καθήκον ετούτων των φοιτητών. Γιατί το 'πες συτό; Για τις τιμές που αναφέρω χαρακτηρίζοντάς τις κιόλας συμπαρομαρτούν στοιχείο; Το έβαλα, για να κεντρίσω το ενδιαφέρον εκείνων που θα 'θελαν να πάνε στις παραστάσεις, αλλά δεν έχουν παραδάκι. Το φυλάνε για τα "Σφηνάκια"! Πότε μπήκες εσύ σε θέατρο και να πληρώσεις 5 λίρες μόνο; Επαναλαμβάνω ότι κάπου παρεξήγησες το πράγμα.
Και να σου πω και κάτι. Αυτός ο "προφέσσορας" έστησε το πολιτιστικό κέντρο μόνος του, χλευαζόμενος από τις αρχές του Πανεπιστημίου, το ανέβασε ψηλά και δίνει μάχες, για να το ανεβάσει ψηλότερα. Κάτι που πολύ φοβούμαι θα γίνει μόνο όταν εμείς σηκωθούμε ψηλότερα. Δηλαδή, ίσως ποτέ...
Απαύγασμα: Τι προτιμάς; Να δώσω 15 λίρες να ακούσω Ρέμο ή Κουβά ή να δώσω 5, για να δω τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη;
Περσινά ξινά σταφύλια.
Ο προφέσσορας σας δεν είναι και το πρότυπο επαναστάτη (φιμώνει άλλους και ο ίδιος) και οι (πρωτο)φλώροι ματσό-φλούφληδες συμφοιτητές σας δεν έχουν αγαθά ελατήρια ούτε. Ζούμε στην κοινωνία της εικόνας, της επίδειξης και του υπερεκτιμημένου δήθεν. Ταμπέλες, παντού, φουσκωμένα λόγια χωρίς ουσία. Συμβιβασμένοι με τα πάντα, γλύφτες και σφογγοκολάριοι και μου απαγγέλουν ατάλαντα και πεντέξι αράδες "΄έτσι για την πουτανιά"
Και δεν καταδέχονται ούτε να ασχοληθούν με ομίλους...΄όχι! εδώ έχουμε καθηγητές να μας λένε μπράβο, ( και το αντίστροφο βέβαια) με τους άλλους θα ασχολούμαστε?
Επιπλέον, οι συμφοιτητές σου δεν είναι ανάγκη να καρπώνονται κονδύλια κονδυλίων, να πάνε ταξιδάκια, να γλύφουν καθηγητές και κοσμήτορες και να γεμίζουν τα βιογραφικά τους σημειώματα με ¨πολιτιστική δράση" για να μην κάνουν τα άλλα που λες.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι
αλλά είπαμε
εμείς θέλουμε τους καθηγητάκους μας, τα βαθμουλάκια μας, την αναγνώριση από "την ακαδηαμϊκή κοινότητα" κτλ, κτλ..
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ
Δε μίλησα για πρότυπα επανάστασης. Μίλησα για μια συλλογική δουλεία, η οποία δεικνύει ότι στην εποχή μας, εποχή στην οποία - σωστά μιλάς - κυριαρχεί η φενάκη και η ραστώνη, υπάρχει και ο άλλος δρόμος.
Συμφωνώ με ό,τι είπες για τα κίνητρα. Ό,τι έχεις πει ισχύει για τα κίνητρα των συμφοιτητών μου. Έτσι είναι και ψάχνω να βρω τον γενναίο εξ αυτών που να το παραδεχτεί. Τίποτα δε γίνεται σήμερα έτσι για το... γαμώτο. Αυτά πέρασαν, δυστυχώς.
Όμως η πράξη τους - ανεξαρτήτως κινήτρων - παραμένει θετική και ωφέλιμη για όλους εμάς. Τα κίνητρα αμαυρώνουν μια πράξη καθ΄ εαυτή θετική; Με άλλα λόγια ο ποιητής πρέπει να κρίνεται με βάση το ποίημα ή με βάση την προσωπική του ζωή; Αυτά με απασχολούν και θέλω να σε ακούσω.
Άλλο ποίηση, άλλο θεατράκια και πανηγυράκια. Έτερον εκάτερον.
Οι θεατρικές διασκευές που απομονώνουν τα σκανδαλοθηρικά στοιχεία και εκχυδαϊζουν τα κείμενα, κάθε άλλο παρά αγνοούν την υποδοχή του κοινού (του ίδιου εκείνου που θα πήγαινε και στον Ρουβά όπως λές). Δεν έχω κάνένα κώλυμα πουριτανιστικού χαραχτήρα, αλλά όταν το "λαβ-στόρυ" και η πικάντικες πινελιές καθίστανται ο πρωταρχικός στόχος διασκευής κειμένων, αυτό εμένα δε μου κάνει καμιά διαφορά με τις τηλενουβέλες που βρίθουν απο μελούρες για να αύξήσουν την ακροαματικότητά τους. Λίγο να κοιτάξεις τις παραστάσεις (που εδώ και 10 χρόνια ανακυκώνονται και παίζονται συνεχώ οι ίδιες) και θα καταλάβεις για ποιό θέμα σου μιλώ. Δεν αμφιβάλλω ότι σε 1-2 που έχω παρακολουθήσει, υπήρχε μια ενδιαφέρουσα σκηνοθετική πρόταση, όμως οι υπερβολικές ερμηνείες των συμφοιτητών σας ήταν μια σκέτη αηδία. Έβλεπες την ερμηνεία τους και παράλληλα και τα κίνητρά τους που λες. Αλλά, οκ..ερασιτέχνες δασκαλάκοι και φιλολογίνες χωρίς υποκριτικό τάλαντο...οκ..
Αυτά συμβαίνουν όταν "κάνω κάτι για να κάνω κάτι". Γιατί όλοι αυτοί δεν εμπλέκονται στον εατρικό Όμιλο του Πανεπιστημίου και γιατί δεν γράφονται σε καμιά δραματική σχολή?
Όταν γράφω ποίηση, γράφω ποίηση. Όταν συνθέτω μουσική συνθέτω μουσική.Όταν κάνω θέατρο κάνω θέατρο. Όταν ξέρω τί κάνω αυτό μου είναι αρκετό. Το "πιασάρικο" εκχυδαϊστικό"παράγω πολιτισμό διαμέσου του θεάτρου" μου θυμίζει προεκλογικές φυλλάδες των παρατάξεων σας, όπου τα πάντα μέλλει να εξαργυρωθούν στις κάλπες.
Ή ασχοληθείτε σοβαρά και όχι σαν πάρεργο "πολιτιστικό" ή παρατάτε τα (μας)
Πολύ καλημέρα σου.
3 Οκτώβριος 2007 11:31 μμ
Παράλειψη! Δεν είπα "καλημέρα"! Δεν επιχαίρω - το αντίθετο μάλιστα - με τέτοιου είδους και ύφους διασκευές και σενάρια, τα οποία αναπαράγουν τη βλακεία της τηλεόρασης και καθιστούν τους βλακεντίους οπαδούς των ειδώλων χωρίς ουσία κυριάρχους του παιχνιδιού. Συμφωνώ μαζί σου στο θέμα των κινήτρων. Συμφωνώ μαζί σου και στο ότι από τη μια μέρα στην άλλη κάποιοι τη βλέπουν πρωταγωνιστές αλά Παξινού και Μινωτή και υπεραίρονται, υποτιμώντας ή χλευάζοντας όλους τους άλλους. Αλλά, όταν σου δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσεις το Γιοφύρι της Άρτας ή τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη νομίζω ότι κάτι είναι και αυτό. Αλλιώτικα το μόνο που σου μένει είναι να αποβλακωθείς με τις παπάρες των δελτίων ειδήσεων, που υπηρετούν ενορχηστρωμένα κομματικά και παραταξιακά συμφέροντα ή να φρίξεις με την "εθνική" μας τηλεπαρουσιάστρια, τον Αρναούτογλου. Φυσικά, υπάρχουν και άλλες επιλογές, θα μου πεις. Ένα βιβλίο, ας πούμε. ΟΚ, πάσο!
Μερικοί από τους "πομπώδεις" ηθοποιούς είναι και μέλη του ΘΕΠΑΚ και άλλοι - λιγότεροι σαφώς - μετέχουν δραματικής σχολής. Άρα, υπάρχουν και τέτοιοι φοιτητές. Και στο κάτω - κάτω ξέρουμε ότι οι πλείστοι είναι ερασιτέχνες, όχι επαγγελματίες ηθοποιοί. Αυτό ακυρώνει την πράξη; Γιατί σκέψου. Θα μπορούσαν να παπαγαλίζουν ένα ακαδημαϊκό εγχειρίδιο ή να παίζουν πιλόττα στην καφετέρια του Πανεπιστημίου, μαζί με το "ψηφοκαημένο αληταριό", την κομματική τσογλαναρία του UCY.
Το ερώτημα μου είναι αν πρέπει μια πράξη, οποιασδήποτε μορφής, να κριθεί με βάση το αποτέλεσμά της ή με βάση τα κίνητρα των παικτών και ρεκτών εν ταύτη;
Όσο για τις φοιτητικές παρατάξεις, μαζί σου. Στέλνω χαιρετίσματα στη βλακεία τους, από το μετερίζι του Παραδείσου, εδώ και 2 χρόνια. Κατάφεραν, δυστυχώς, οι κομματικοί αρουραίοι, να αλώσουν τον δημοσιογραφικό όμιλο και έτσι η εν λόγω στήλη, Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΜΟΥ, δε μπορούσε να κυκλοφορεί εντύπως. Ιδού όμως, είναι εδώ ηλεκτρονικώς. Η κριτική του ΑΓΙΟΥ στις μεθοδεύσεις τους θα είναι ακόμα πιο δριμεία σε σχέση με αυτή του εντύπου.
Φίλε Άγιε, ως ελαφρώς μεγαλύτερη σου επέτρεψέ μου να σου δώσω μερικές συμβουλές:
α)Πάντοτε να συγκρίνεις με τα καλύτερα και όχι τα χειρότερα
β) να είσαι πιο αυστηρός όταν κρίνεις τους γύρω σου.
γ) να μην περιμένεις και πολλά από χαμηλής ποιότητας ανθρώπους, ιδιοτελείς, κούφιους και επιδειξιομανείς. Δεν αλλάζουν, πίστεψέ με, και δυστυχώς όταν με το καλό τελειώσεις θα τους δείς να ΄σταδιοδρομούν επαγγελματικά και να σου πουλάνε μούρη.
δ)Εσύ πρέπει να αναλάβεις τον ασκητικό ρόλο του να παραμείνεις ο ίδιος, έστω και στην πάντα και να τα περιγελάς αποστασιοποιημένος. Στάση που θέλει @@ και γερά νεύρα.
ε)Μην υπερεκτιμάς τη νοημοσύνη των συμφοιτητών σου. Και να τα διάβαζαν δε θα καταλάβαιναν και πολλά. Μη σπαταλιέσαι.
Γειά χαρά,
και να έρχεσαι..
Συμφωνώ με τα όσα λές, αν και βούλομαι να μπω στον πειρασμό να κάνω κάποιες μοκροπαρατηρήσεις.
α) Ποιά είναι τα καλύτερα; Εδώ κάνει παρεμβάση ο Μίκης Θεοδωράκης και πρώτη είδηση είναι η Γωγώ Μαστροκώστα. Κάνουν διαδηλώσεις οι φοιτητές στην Ελλάδα και κυκλοφορούν οι Πολύδωρες με ατάκες του τύπου "ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώστε τους".
β) Είμαι πολύ αυστηρός και όταν κρίνω τους πέριξ, πολύ δε περισσότερο όταν κρίνω τον εαυτό μου.
γ) Μαζί σου με χίλια! Έτσι είναι. Οι αξιοπρεπείς άνθρωποι, αυτοί που δεν έχουν την ανάγκη ή την προπέτεια να "γλύψουν" την κάθε μετριότητα, αυτοί που έχουν ψηλά το κεφάλι, αυτοί - δεν κατάλαβα ακόμα το γιατί - είναι μονίμως στο περιθώριο. Χλευάζονται και περιφρονούνται από όλους. Πάς μη όμοιος, αποδιοπομπαίος είπαμε.
δ) Αυτό είναι μεγάλο στοίχημα. Στοίχημα με σφραγίδα Νίτσε, όμως. Στοίχημα για όλους όσοι θέλουν να σέβονται τον εαυτό τους και την υπόστασή τους.
ε) Αυτό που με φοβίζει ξέρεις ποιό είναι; Είναι η σκέψη όχι ότι δεν καταλαβαίνουν, αλλά ότι καταλαβαίνοντας πλήρως τι λέμε, μας γράφουνε και προτιμούν να γίνονται ενεργούμενα των άλλων από μόνοι τους. Τοξικομανείς της ευμάρειας δηλαδή. Ενώ καταλαβαίνουν, ενώ έχουν επίγνωση της νόσου τους, δεν έχουν τη δύναμη να αντιπαλέψουν αυτό το κακό. Αυτό είναι το πιο τραγικό από όλα.
Δημοσίευση σχολίου