ΑΓΙΟγραφίες: Τάσσος Παπαδόπουλος

Τάσσος Παπαδόπουλος. 5 χρόνια πρόεδρος και το μόνο που είδαν και άκουσαν οι Κύπριοι πολίτες είναι ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Τίποτα άλλο. Το μόνο που έχει να επιδείξει αυτή η κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Παπαδόπουλος είναι τον στείρο καθεστωτισμό και αυταρχισμό του, την ανερμάτιστη πολιτική του πρακτική και την ανάλγητη κυβερνητική του πολιτική. Κατά τα άλλα ένα ΟΧΙ είπε το παιδί και τόσα χρόνια μας τυραννά με αηδιαστικές επαναλήψεις: πρόγευμα σχέδιο Ανάν, μεσημεριανό σχέδιο Ανάν, βραδινό σχέδιο Ανάν, επιδόρπιο σχέδιο Ανάν! Φτάνει πια σχέδιο Ανάν, κύριε Παπαδόπουλε. Βρείτε και κάτι άλλο πια. Ναι, ήταν ιστορική η απόρριψη του σχεδίου αυτού και εκτιμούμε ότι ήταν σωστή σαν κίνηση, πολιτική και εθνική για τον κυπριακό ελληνισμό. Όμως, δεν σημαίνει ότι όσοι συμπολίτες μας ψήφισαν ΝΑΙ είναι προδότες, ενώ όλοι οι άλλοι είναι super πατριώτες. Αυτό που έχει σημασία είναι η διαχείριση της επόμενης μέρας, η ανάληψη πρωτοβουλιών για αναχαίτιση του αρνητικού κλίματος, το οποίο φυσιολογικά δημιουργήθηκε στη διεθνή κοινή γνώμη ενάντια στον κυπριακό λαό. Να θυμίσω ότι την ίδια κατάσταση αντιμετωπίσαμε και το 1992 – 93, όταν μετά την απόρριψη των ιδεών Γκάλι η Κυπριακή Δημοκρατία απομονώθηκε διπλωματικά και πολιτικά. Με μια σύντονη όμως διαχείριση της τότε κυβέρνησης και του προέδρου κ. Κληρίδη (πολιτική του «ενεργού ηφαιστείου») όχι μόνο ανοίξαμε τις διόδους επικοινωνίας με τη διεθνή κοινότητα, αλλά η Κύπρος κατάφερε να ενταχθεί χωρίς όρους, υποσημειώσεις και αστερίσκους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιδιώξατε τη συμφωνία της 8ης Ιουλίου, γνωστή και ως συμφωνία Γκαμπάρι. Σημαντική μεν, γιατί μετατίθεται η βάση αναφοράς από το επιζήμιο για την Κύπρο σχέδιο Ανάν σε μια νέα διαδικασία, η οποία προνοεί έναρξη διεργασιών σε επίπεδο τεχνικών επιτροπών για ανεύρεση κοινής βάσης μεταξύ των 2 κοινοτήτων για λύση του κυπριακού. Αλλά, αδρανήσατε και αδρανείτε και δεν επιτρέπετε, κύριε Παπαδόπουλε, την έναρξη λειτουργίας των τεχνικών αυτών επιτροπών. Άρα, να υποθέσουμε ότι η διαδικασία της 8ης Ιουλίου είναι απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις, για να ξεφύγετε από το σχέδιο Ανάν και να παγώσετε επ’ αόριστο τις μελλοντικές εξελίξεις στο κυπριακό; Τελικά, κύριε Παπαδόπουλε, τι είδους λύση θέλετε για το κυπριακό πρόβλημα; Απαντήστε σε αυτό το απλό ερώτημα. Τι έχει σημασία για σας, σε μια ενδεχόμενη λύση του κυπριακού; Που θα βασιστεί μια πιθανή λύση; Γιατί δεν διαπραγματευτήκατε το σχέδιο Ανάν 5, για επίτευξη τυχόν βελτιώσεων και αποσαφήνιση σκοτεινών σημείων, όπως για παράδειγμα των εγγυήσεων και της ουσιαστικής μορφής του πολιτεύματος;
Να μου επιτρέψετε να παρατηρήσω, κύριε Παπαδόπουλε, ότι εδώ και 5 χρόνια υποβάλλετε και ενισχύετε το αλυτρωτικό όραμα του λαού μας (του τύπου «πάλι με χρόνια και καιρούς»). Μια πολιτική αδιέξοδη, τραγικά ανέξοδη, η οποία επιδιώκει να αποπροσανατολίσει τον λαό από τα προβλήματα που η ανάλγητη κοινωνική σας πολιτική όξυνε και κατέστησε εμφανή στους κόλπους της κυπριακής κοινωνίας. Μια πολιτική, η οποία είναι και επικίνδυνη. Η διαιώνιση του υφιστάμενου status quo δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι εφικτή και στο εγγύς μέλλον. Υπάρχει αντίθετα η προοπτική αναγνώρισης του τουρκικού μορφώματος του βορρά. Και τότε η λύση, η κακή λύση την οποία προσπαθούμε άτσαλα, με τον στείρο απορριπτισμό και την πολιτική μας αναβλητικότητα να αποφύγουμε, η λύση των 2 κρατών, θα είναι μπροστά μας και δεν θα έχουμε και τρόπο πια να αντιδράσουμε. Και στην εσωτερική πολιτική δεν τα πήγε καλύτερα ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Ακρίβεια θερίζει τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους. Οι αυξήσεις στους μισθούς και τα κοινωνικά ωφελήματα είναι πενιχρές. Αρκείστε σε κοινωνικά πακέτα παραμονές εκλογών. Είναι εμφανείς οι προεκλογικοί σας τακτικισμοί, οφείλω να σας πληροφορήσω. Δεν θα ήταν προτιμότερο αυτές οι αυξήσεις να δίνονταν σταδιακά, ώστε τώρα οι πολίτες να είχαν να καρπωθούν μόνιμα αυξημένα οικονομικά οφέλη; Μας λέτε συνεχώς ότι και η κυβέρνηση Κληρίδη το 2002 έδωσε προεκλογικά πακέτα και μάλιστα δεν είχε καν τα χρήματα. Μα η κυβέρνηση Κληρίδη κρίθηκε από τον λαό και ξέρετε πως. Μήπως θα θέλατε να κριθείτε και ‘σεις με τον ίδιο τρόπο; Κα λέτε ακόμα ότι παραλάβατε μια οικονομία υπό κατάρρευση και παραδίδετε μια οικονομία υγιή και εύρωστη. Ναι, το κάνατε και σας αξίζουν συγχαρητήρια γι’ αυτό. Αλλά, αν η φοροεισπρακτική ικανότητα του κράτους βελτιωθεί, χωρίς όμως να βελτιώνεται και το εισόδημα των πολιτών, τι πρακτική σημασία έχει το όποιο οικονομικό θαύμα; Θα ευημερούν οι αριθμοί και θα δυστυχούν οι άνθρωποι, δηλαδή; Και κάτι τελευταίο και τέλειωσε η ΑΓΙΟγραφία. Τι είναι όλη αυτή η αλαζονεία και ο κυβερνητικός συντηρητισμός της δεκαετίας του ’60; Όποιος τολμήσει να ασκήσει κριτική είτε θεσμικά (ή αξιωματική αντιπολίτευση) είτε ως πολίτης αυτού του κράτους, σχεδιάζει υποχθόνια καταστροφή του κράτους και υπόσκαψη του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δηλαδή, εσείς, κύριε Παπαδόπουλε, ως φυσικό πρόσωπο είστε και ο ίδιος ο θεσμός; ΕΛΕΟΣ! Σε τι χώρα ζούμε, Παναγία μου;