ΑΓΙΟγραφίες: Δημήτρης Χριστόφιας

Δημήτρης Χριστόφιας. Πολιτικές για τσιμέντωμα, ασβέστωμα, σουβάτισμα τζαι πρώτο σσιέρι, εν πάση περιπτώση!

Κυβερνούσε για 4 ½ χρόνια με τον Τάσσο Παπαδόπουλο και όλα τα ζητήματα ήσσονος και μείζονος πολιτικής σημασίας έβαιναν καλώς. Και ξαφνικά το τελευταίο εξάμηνο πριν τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 2008, διαπίστωσε ότι διαφωνεί με τον Παπαδόπουλο σε όλα τα ζητήματα: στο κυπριακό, στην εσωτερική διακυβέρνηση, την οικονομική πολιτική. 6 μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές βρέθηκε να χαρακτηρίζει τον συνέταιρό του στη διακυβέρνηση του τόπου, σαν εοκαβητζή. Τότε ευλόγως προκύπτει το ερώτημα: τόσα χρόνια γιατί σιωπήσατε, κύριε Χριστόφια, παραμένοντας σε ένα κυβερνητικό σχήμα υπό την ηγεσία μιας πολιτικής προσωπικότητας με την οποία διαφωνούσατε σε όλα, και στα μικρά και στα μεγάλα ζητήματα διακυβέρνησης αυτού του τόπου; Γιατί δεν περάσατε και εσείς στην αντιπολίτευση; Και μην μας πείτε πάλι ότι μείνατε εκεί, για να μπορέσετε εκ των έσω να διορθώσετε τις κακώς ασκούμενες πολιτικές πρακτικές. Τέρμα το δούλεμα, κύριε Χριστόφια. Μετείχατε ως ΑΚΕΛ του υπουργικού συμβουλίου με δικούς σας υπουργούς, οι οποίοι φέρουν ίσο μερίδιο ευθύνης με όλους τους υπόλοιπους υπουργούς για αποφάσεις που τότε επικροτούσατε και τώρα επικρίνετε. Να υποθέσουμε λοιπόν ότι η παραμονή σας στο υπουργικό συμβούλιο έγινε όχι με βάση κάποια προγραμματική σύγκληση, αλλά με βάση τα συμφέροντά σας και την ελπίδα σας για πιθανή αποχώρηση του κ. Παπαδόπουλου από την επόμενη προεδρική αναμέτρηση, κάτι που θα σήμαινε ότι το προεδρικό χρίσμα στην τριμερή συνεργασία θα ήταν δικό σας; Δηλαδή, κύριε Χριστόφια, η σύγκληση για την οποία μιλούσατε στον κυπριακό λαό τόσα χρόνια, δεν ήταν προγραμματική, σύγκληση κοινής ατζέντας και πολιτικών αρχών, αλλά σύγκληση με βάση την επιθυμία και των τριών σας – ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ – να «φάτε»; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει ο κυπριακός λαός και πρέπει να τα απαντήσετε με θάρρος και ειλικρίνεια.

Μιλάτε για τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης Παπαδόπουλου: για το ότι οι αυξήσεις μισθών και τα κοινωνικά πακέτα έχουν χαρακτήρα ευκαιριακό, χαρακτήρα φιλοδωρήματος. Για το ότι πέρασε το μέτρο για αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης στο 63ο έτος. Και ρωτά ο κυπριακός λαός: οι υπουργοί του ΑΚΕΛ που μετείχαν του υπουργικού συμβουλίου, γιατί δεν εκδήλωσαν τη διαφωνία τους με τις ληφθείσες αποφάσεις; Γιατί δεν δόθηκαν εντολές από την πανίσχυρη Κ.Ε. του ΑΚΕΛ να καταψηφίσουν τα μέτρα αυτά; Ερωτήματα και θέλουν απαντήσεις. Αναλίσκεστε εκ των υστέρων, σύντροφε Χριστόφια, σε ένα αγώνα πλειοδοσίας και εύκολων υποσχέσεων. Θα τα δώσετε όλα, σε όλους. Επιδόματα, μισθολογικές αυξήσεις, ωφελήματα κοινωνικού χαρακτήρα, θα ελέγξετε την ακρίβεια, θα δημιουργήσετε μια δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία. Καυχιέστε ότι προτείνετε μια πολιτική ατζέντα ανθρωπισμού. Που είναι αυτή η πολιτική ατζέντα; Γιατί δεν έχει ακούσει ακόμα ο κυπριακός λαός μια σύγχρονη πολιτική πρόταση για το αύριο και ένα οργανωμένο πολιτικό λόγο για τους πολίτες; Η ακατάσχετη παροχολογία δεν πείθει. Αντίθετα, η προχειρότητα και η ευκολία με την οποία υπόσχεστε τα πάντα σε άπαντες φοβίζει. Φοβίζει γιατί αποδεικνύει την έλλειψη στιβαρού πολιτικού στίγματος και την ανυπαρξία προγραμματικού λόγου. Ο κυπριακός λαός, σύντροφε, δεν θέλει πολιτικούς που να του είναι ευχάριστοι, δεν θέλει πολιτικούς κόλακες, αλλά έχει ανάγκη πολιτικούς που να είναι χρήσιμοι στον τόπο.

Είπατε ότι όλοι οι πρόσφυγες μπορούν να επιστρέψουν στις εστίες τους με μια πιθανή λύση του κυπριακού. Σύντροφε, με όλο το σέβας αλλά τα δικά μας μαθηματικά δεν επαληθεύουν τέτοιους υπολογισμούς. Και το ξέρετε άλλωστε πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο. Ένα μέρος μόνο θα επιστρέψει και αυτό υπό Τ/Κ διοίκηση. Παλαιότερα είπατε ότι θα πείτε ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, για να «τσιμεντώσετε» το ΝΑΙ. Τέτοιου είδους και ήθους εύκολα κα βολικά λόγια είναι για τους «μικρούς», κύριε Χριστόφια. Δυστυχώς, στην ζωή υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές και χρειάζεται να παίρνονται και δύσκολες, αντιδημοτικές ενίοτε αποφάσεις. Το ΑΚΕΛ και εσείς προσωπικά τις δύσκολες ώρες για τον τόπο μας επιλέξατε να κάνετε την «πάπια». Φοβηθήκατε να αναλάβετε τις ευθύνες σας, ως κόμμα εξουσίας, στο δημοψήφισμα του 2004. Επιλέξατε ένα διφορούμενο πολιτικό λόγο, για να κρύψετε το ότι κατά βάθος αποδεχόσασταν το σχέδιο Ανάν. Και αυτό το έχετε ξανακάνει, σύντροφε Χριστόφια. Σας θυμίζω ότι όταν υπεβλήθη του αμερικανικό σχέδιο του 1978 και ενώ αρχικά ήσασταν πολύ θετικοί έναντί του, όταν λάβατε την εντολή – υπόδειξη της Σοβιετικής Ένωσης, το απορρίψατε τότε λέγοντας το αλήστου μνήμης «το απορρίπτουμε όχι για το περιεχόμενό του, αλλά για την προέλευσή του». Αυτή η δειλία, την οποία επιβάλλει το βασικό ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησής σας, αποδεικνύει πόσο επικίνδυνοι είστε για τον τόπο. Σε αντίθεση με σας, άλλες πολιτικές δυνάμεις (ΔΗΣΥ) υποστήριξαν τις θέσεις τους μέχρι τέλους, αναλαμβάνοντας το όποιο πολιτικό κόστος. Αυτή είναι υπεύθυνη στάση. Ο κυπριακός λαός θέλει μια πολιτική δύναμη με αρχές και αρχ***α, ώστε την κρίσιμη ώρα να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων για το καλό της Κύπρου. Και τον ευρωσκεπτικισμό σας τον σημειώσαμε. Πείτε μας επιτέλους, για μια φορά στην ιστορία σας χωρίς περιστροφές: τι θα κάνατε με την ευρωπαϊκή συνθήκη; Θα την εγκρίνατε ή θα την καταψηφίζατε;