Μπουρδέλο!

Ο ελληνικός λαός ταράζεται τον τελευταίο μήνα από τις συνεχείς αποκαλύψεις στο περιβόητο πια σκάνδαλο Ζαχόπουλου. Φαίνεται ότι το «ροζ» αυτό σκάνδαλο εξελίσσεται στην θρυαλλίδα που έχει ανάψει το φυτίλι μιας βόμβας μεγατόνων, που είναι έτοιμη να εκραγεί και να τινάξει στον αέρα πολλούς, από το Μέγαρο Μαξίμου μέχρι το Υπουργείο Πολιτισμού και το «Πρώτο Θέμα». Το σκάνδαλο αυτό είναι όμως μια αφορμή, για να ξεσπάσει ένας υπόγειος πόλεμος μεταξύ εκδοτών, δημοσιογραφικών παραγόντων και συμφερόντων στο χώρο και της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. Η ιστορία του κ. Ζαχόπουλου είναι, δυστυχώς, ένα καλό «σαμάρι». Και όπως είθισται όλοι βαράνε το τελικά το «σαμάρι». Είναι καιρός οι λειτουργοί των Μέσων Ενημέρωσης να συζητήσουν σοβαρά τον ρόλο τους, την αποστολή τους: καθήκον τους είναι να μεταδίδουν την είδηση (και τι ορίζουν ως «είδηση»;) ή να γίνονται φερέφωνα της μιας ή της άλλης κομματικής αυλής; Καθήκον τους είναι να διαπλέκονται και να συναλλάσσονται με ύποπτα πολιτικά κέντρα ή να εξυπηρετούν τους πολίτες;

Σε αυτήν την ιστορία υπάρχει ένα DVD χρώματος ροζ – τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν πολιτικές προεκτάσεις – το οποίο εμπλέκει τον κ. Ζαχόπουλο στη δίνη μιας οικογενειακής κρίσης. Μπροστά σε αυτό το ροζ, ιδιωτικό θέμα του κ. Ζαχόπουλου, ξετυλίγεται ο δημοσιογραφικός κανιβαλισμός. Ο κ. Ζαχόπουλος κλινήρης ων δέχεται πλήγματα και είναι αδύναμος να αμυνθεί και να υπερασπίσει εαυτόν. Η οικογένειά του διασύρεται και εξευτελίζεται καθημερινά από τη δημοσίευση ενός σκανδάλου τέτοιας φύσεως, μόνο και μόνο για να σκοράρει βαθμούς ο κ. Θέμος Αναστασιάδης, ο οποίος έχει σηκώσει για τα καλά πια τη σημαία του σκανδαλοθηρισμού. Όμως, κύριε Αναστασιάδη, η δημοσιογραφία δεν πρέπει να πέφτει στο επίπεδο της κλειδαρότρυπας. Και στο κάτω κάτω της γραφής γιατί πρέπει να με ενδιαφέρει η προσωπική ζωή του οποιουδήποτε είτε επώνυμου είτε όχι; Είδηση θα ήταν να μάθουμε επιτέλους ποιος είναι ο περιβόητος κομιστής του DVD στον διευθυντή του γραφείου τύπου του Πρωθυπουργού, κ. Γιάννη Ανδριανό. Αυτή είναι είδηση! Να μάθουμε επιτέλους ποια είναι αυτά τα λαμόγια οι δημοσιογράφοι που κάτω από τα γραφεία, πίσω από τις κλειστές πόρτες και κατά τη διάρκεια μυστικών συναντήσεων διαπλέκονται με τους πολιτικούς μανδαρίνους, όχι για να υπερασπιστούν το ιδανικότηε δημοσιογραφίας, αλλά για να σώσουν το τομάρι τους. Αυτή κι αν είναι είδηση!

Υπάρχει όμως και η πολιτική πτυχή। Ο κ. Ανδριανός και ο κ. Αγγέλου, οι στενότεροι συνεργάτες του Πρωθυπουργού τι ρόλο διαδραματίζουν στην ιστορία αυτή; Κλήθηκαν να καταθέσουν στον ανακριτή, ο οποίος χειρίζεται την εν λόγω υπόθεση κα μάλιστα ο κ. Αγγέλου ζήτησε και να καταθέσει συμπληρωματικά, γιατί κάτι ξέχασε στην πρώτη του κατάθεση (!) και θέλησε να το πει τώρα! Μα τι πάπαρες είναι αυτές; Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο! Πόση προθυμία πια για κατάθεση! Μήπως, λέμε τώρα μια υπόθεση, ο κομιστής είναι ο κ. Ανδριανός; Άρα να υποθέσουμε ότι το πρωθυπουργικό περιβάλλον εξανάγκασε τον κ. Ζαχόπουλο σε παραίτηση και ότι ο ίδιος δεν παραιτήθηκε, όπως έχει λεχθεί, εξαιτίας προβλημάτων υγείας; Τι έχει να κρύψει η κυβέρνηση; Εκβιάζεται; Εκβιάζει; Πίσω από το ροζ σκάνδαλο υπάρχει και θέμα πολιτικό; Υπάρχει θέμα κακοδιαχείρισης και οικονομικών ατασθαλιών στο Υπουργείο Πολιτισμού; Χρησιμοποίησε η κυβέρνηση την ΕΥΠ, για να παρακολουθεί παράνομα ανθρώπους; Το ότι η κυβέρνηση παρέλαβε ένα προϊόν υποκλοπής αυτό δεν συνιστά ένα πολιτικό σκάνδαλο; Γιατί το Μαξίμου δεν έστειλε τον κομιστή του DVD στη δικαιοσύνη, παρά μόνο κράτησε το περιβόητο αυτό DVD και ο κ. Ανδριανός, επικαλούμενος το δημοσιογραφικό απόρρητο, καθυστέρησε το έργο της δικαιοσύνης;

Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο τελικά, κύριε Πρωθυπουργέ; This is the question!