Τζάμπα Μάγκες (Νο2)

Επανέρχομαι στο θέμα μιας προηγούμενης ανάρτησης: είναι υποκριτική ή όχι η στάση του ΑΚΕΛ να καταψηφίσει τη συνθήκη της Λισαβόνας, αφήνοντας εκτεθειμένη την κυβέρνηση Χριστόφια, η οποία αποφάσισε να τη στηρίξει; Με ενοχλούν τα ψεύδη στην πολιτική. Με ενοχλεί ο υποκριτικός πολιτικός λόγος, κυρίες και κύριοι. Ρωτώ και πάλι και περιμένω τα σχόλιά σας: αν το ΑΚΕΛ ήξερε ότι δεν υπάρχει πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων για έγκριση της συνθήκης της Λισαβόνας, θα καταψήφιζε τη συνθήκη αυτή, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον πρόεδρο και ηγέτη του ΑΚΕΛ; Τελικά ποιος έχει δίκαιο, το κόμμα ή ο ηγέτης του κόμματος; Και αν έχει δίκαιο το κόμμα και η συνθήκη είναι φοβερή και τρομερή για τους λαούς της Ευρώπης – θέση την οποία ο ΑΓΙΟΣ δεν απορρίπτει εξ ολοκλήρου – τότε η στήριξη του προέδρου στη συνθήκη δεν είναι μια συνενοχή στο σχέδιο που απεργάζεται η οικονομική και κοινωνική νομενκλατούρα της Ευρώπης κατά των λαϊκών συμφερόντων; Είναι δυνατόν να υπερψηφίζει τις κυβερνητικές επιλογές η αντιπολίτευση και δη και η αξιωματική αντιπολίτευση (ΔΗΣΥ), να αντιτάσσεται σε αυτές το κυβερνόν κόμμα; Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν. Γιατί η σχέση πολίτη – πολιτικού πρέπει να στηρίζεται στην ειλικρίνεια και την καθαρότητα των προθέσεων και των πολιτικών πρακτικών και όχι στην υποκρισία και τον λαϊκισμό.