Ραντεβού Χριστόφια – Ταλάτ

Ο κύβος ερρίφθη. Η έναρξη απευθείας διαπραγματεύσεων για λύση του Κυπριακού ορίστηκε για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Οι προσδοκίες – μετά από 4 περίπου χρόνια θανάσιμης στασιμότητας στο κυπριακό – αρχίζουν να πληθαίνουν. Οι ελπίδες αναπτερώνονται. Επιτέλους κάτι κινείται στο κυπριακό. Η απόφαση των κ. Χριστόφια και Ταλάτ για επανέναρξη της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων είναι – prima facie – ένα θετικό βήμα προς την κατεύθυνση επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος.
Τα θετικά της διαδικασίας. Επανέναρξη διαλόγου για λύση του Κυπριακού επί τη βάσει της διζωνικής – δικοινοτικής ομοσπονδίας (bi-zonal and bi-communal federation) και με πολιτική ισότητα των δυο κοινοτήτων. Διαδικασία χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, χωρίς επιδιαιτησία και χωρίς να έχει το οποιοδήποτε ξένο κέντρο ρυθμιστικό ρόλο: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξεκαθάρισε ότι η λύση θα εξευρεθεί μέσα σε ένα «ενδοκυπριακό» πλαίσιο και ο ΟΗΕ θα είναι απλώς ο εγγυητής της ομαλής συνέχισης της διαδικασίας. Θετική είναι επίσης η συμφωνία των δυο ηγετών να παρουσιάσουν στον λαό μόνο ένα συμφωνημένο σχέδιο λύσης.
Οι παγίδες. Απαιτούνται ιδιαιτέρως λεπτοί χειρισμοί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν δεκτές προτάσεις, οι οποίες θα προσδίδουν στο περιεχόμενο της λύσης λανθασμένη διάσταση, όπως για παράδειγμα η εκ περιτροπής προεδρία Ένα μήνυμα που πρέπει να πάρει ο κ. Χριστόφιας είναι ότι δεν θέλουμε μιαν οποιαδήποτε λύση, για χάρη της λύσης. Θέλουμε μια λύση, η οποία να διασφαλίζει τα συμφέροντα και των δυο κοινοτήτων στην Κύπρο και όχι μόνο της μιας. Και ΠΡΟΣΟΧΗ: η διαδικασία ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ξεφύγει από το πλαίσιο του ΟΗΕ. Οι συνομιλίες πρέπει να γίνουν αυστηρά και μόνο υπό την αιγίδα του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Όταν λέμε «ενδοκυπριακή» λύση ΠΡΕΠΕΙ να εννοούμε λύση συμφωνημένη μεταξύ των δυο κοινοτήτων και όχι προτεινόμενη από τρίτους. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει συνομιλίες Χριστόφια – Ταλάτ, χωρίς την παρουσία των Η.Ε., γιατί τότε θα δοθεί η εντύπωση ότι συνομιλούν οι ηγέτες δυο πολιτικά ισότιμων κρατών. Και αυτό είναι καταστροφικό. Και επίσης ΠΡΟΣΟΧΗ στον χρόνο: ναι μεν χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, αλλά όχι και μια διαδικασία διηνεκής, γιατί αυτό ίσως εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Τουρκίας μακροπρόθεσμα.
Το εσωτερικό μέτωπο. Τώρα που ξεκινούν και πάλι διαπραγματεύσεις, οι αιώνιοι «ξεροκέφαλοι» του Κυπριακού, μιας και δεν είναι στην κυβέρνηση ή είναι και δεν είναι, βγήκαν στο αντάρτικο και μεταφέρουν τους ασυνάρτητους και επικίνδυνους λεονταρισμούς τους από τηλεοπτικό φακό σε τηλεοπτικό φακό. Ζητιανεύουν προσοχή οι πλείστοι από αυτούς και στηρίζουν πάνω στις εξελίξεις στο Κυπριακό το πολιτικό τους μέλλον. Έχουν καταντήσει το Κυπριακό «βιοποριστικό επάγγελμα». Και κυρίως κάποιοι «τύποι», που σήκωσαν κομματικές σημαίες, για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους παρουσία στο πολιτικό σκηνικό. Και ναι, αναφέρομαι στον κ. Συλλούρη και τους όμοιούς του στο ΕΥΡΩΚΟ, οι οποίοι αποχώρησαν από τον ΔΗΣΥ, για να στεγάσουν τις πολιτικές τους φιλοδοξίες σε πιο πρόσφορο έδαφος. Πρέπει να πάρουν αυτοί οι κύριοι και οι άλλοι φυσικά – οι κ. Παπαδόπουλος, Λυσσαρίδης, Κουτσού, Λουκαίδης, ο ΧΑΚ (Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου) – το μήνυμα ότι τόσος σοβινισμός και λαϊκισμός ταυτόχρονα δεν ωφελούν κανένα. Και πολύ περισσότερο την Κύπρο μας. Δεν άκουσα εγώ να καταθέσει ο Γιατρός – με όλον τον σεβασμό – εναλλακτική πρόταση για επίλυση του Κυπριακού. Ακούω μονάχα ωραίες ιστοριούλες, γαρνιρισμένες με ευσεβείς πόθους. Και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι κύριοι εκεί στο ΔΗΚΟ αντιδρούν όταν ακούνε ότι η λύση θα είναι επί τη βάσει της πολιτικής ισότητας των δυο κοινοτήτων. Αφού αυτό προέβλεπε και το κείμενο της 8ης Ιουλίου και προκαλώ τον οποιοδήποτε να ανατρέξει στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΞ και να διαβάσει το ακριβές κείμενο της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου. Ας βγουν κάποιοι και να πουν ξεκάθαρα στον λαό ότι δεν θέλουν λύση ομοσπονδίας. Και μετά ας προτείνουν κάτι άλλο. Τι ορέγονται; Παραμονή στην υφιστάμενη κατάσταση, πόλεμο να διώξουμε τους Τούρκους, ΕΝΩΣΙΝ; Να το πουν δημόσια και ο κόσμος θα αντιληφθεί.

Δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό κανενός. Θέλω να βλέπω στο πρόσωπο του κάθε Κύπριου έναν αγνό πατριώτη. Αλλά, με σοβινιστικά παραληρήματα και εθνικιστικές κορώνες το εθνικό μας πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ. ΠΡΕΠΕΙ να πάψουν κάποιοι να παίζουν με τις δικαιολογημένες ανησυχίες του λαού μας και να του πουν την αλήθεια. Ότι δεν γίνεται να πάνε όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους, ότι δεν γίνεται να διώξουμε όλους τους εποίκους, ότι δεν γίνεται – δυστυχώς – να επιστρέψουμε στο ενιαίο κράτος. Η λύση της ομοσπονδίας μπορεί να μην είναι έτσι όπως την ονειρευτήκαμε, αλλά σε αυτήν την ζωή τα όνειρα δεν βγαίνουν πάντα αληθινά. Την αλήθεια στον λαό, κύριοι. Έτσι θα είναι καλύτερα για όλους…