Και ενώ όλοι τρελαίνονταν με την Eurovision, εγώ έκλεινα επιδεικτικά την TV. Γρανάζι εγώ δεν γίνομαι του κάθε βλακός. Τα παπάκια στην αυλή μου τραγουδούσαν καλύτερα από την κάθε πικραμένη, που την είδε ξαφνικά φωνάρα. Ο Donald Duck τραγούδησε καλύτερα από το Νο1, πάντως. Ξέρετε κάτι? Βαρέθηκα να βλέπω να υποτιμούνται οι νέοι και οι νέες που δουλεύουν στα πανεπιστήμια και στις βιβλιοθήκες. Γιατί δηλαδή να είναι πιο προβεβλημένη μια κοπέλα που μιλάει σπαστά ελληνικά από τα παιδιά, που δίνουν στο δρόμο αγώνες για την αξία του ανθρώπου, για δωρεάν παιδεία και ίσες ευκαιρίες σε όλους; Από τα παιδιά που εσείς και οι όμοιοι σας, κύριε Ψωμιάδη, βαφτίζετε αναρχικούς και τους βαράτε στο ψαχνό; Γιατί να είναι προβεβλημένη η κάθε αγράμματη με μπούτι και ωραία οπίσθια, από τη φοιτήτρια, που μελετά στο Oxford, στο Harvard, στο Yale, στο Texas (mea alma mater!); Γιατί τέτοια υποτίμηση στα γράμματα και τον πολιτισμό; Ο πατέρας του νέου δημάρχου του Λονδίνου, μιλώντας για τον γιο του είπε ότι όποιος τα βγάζει πέρα με τα κλασικά γράμματα μπορεί να κάνει τα πάντα σε αυτήν την ζωή. Και εμείς στην κοιτίδα του κλασικού πνεύματος ψάχνουμε να βρούμε το νόημα… της κάθε Κακομοίρας και του κάθε Κουβά αυτού του τόπου. ΕΛΕΟΣ! Γι’ αυτό και εγώ τα μαζεύω και την κάνω! Φεύγω! Τι να μείνω να κάνω σε ένα τόπο, που οι τελευταίοι γίνονται πρώτοι ; Σε ένα τόπο, που δεν εκτιμά τους επιστήμονες. Σε ένα τόπο, που μόνο με ρουσφέτι μπορείς να πας μπροστά. Τι να κάνω, σε ένα τέτοιο τόπο, μου λέτε; Με λένε Ανδρέα, έχω και μια αξιοπρέπεια, που δεν μου επιτρέπει να γλύψω τον κάθε λαμάκα (αναγραμματίστε το και θα το βρείτε!). Φεύγω! USA! Σε ένα τόπο με πολλά στραβά, αλλά τουλάχιστον σε ένα τόπο, που οι άνθρωποι προοδεύουν με βάση την αξία τους και τη δυνατότητά τους να αντέξουν στον σκληρό ανταγωνισμό.
Νέοι και νέες! Φίλοι και φίλες, ακούστε με: έχουμε όνειρα. Έχουμε ελπίδες. Αξίζουμε! Αν μείνουμε σε αυτόν τον τόπο – τον αγαπούμε βεβαίως – αλλά αν μείνουμε εδώ θα καταντήσουμε κλοτσοσκούφι των καρεκλοκένταυρων και θα αγανακτούμε, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα, όταν ο κάθε μέτριος με ωραία μούρη και λεφτά από τον μπαμπά θα βγαίνει πρώτος. Μαζέψτε τα, λοιπόν, και φύγαμε…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Εσείς την κάνετε! Ορθώς βέβαια γιατί αλλιώς δεν πάει κανείς μπροστά. Μόνο με το ρουσφέτι, όπως ανέφερες. Ο πολιτισμός και γενικά το παρελθόν είναι ντεμοντέ. “In” θεωρείται μόνο το σύγχρονο, που, ως επί το πλείστον, είναι βλακώδες και μη αξιοπρεπές. Αλήθεια, πόσο θέλαμε αυτή τη θέση στη Eurovision ούτως ώστε να υποδεχτούμε με τέτοιο τρόπο μια τέτοια παρουσία, η οποία δεν είχε τραγουδήσει στην ελληνική γλώσσα; Και πού ο σεβασμός στην ελληνική σημαία; Να την τυλίγεται ο καθένας σαν σεντόνι...
Αντρέα μου, όπως πάντα καυστικότατος! Από καιρό διαβάζω τη στήλη σου αλλά πρώτη φορά αναρτώ σχόλιό μου γιατί απλά τώρα έχω το χρόνο να ασχοληθώ! Συμφωνώ μαζί σου σε όλα αυτά που λες απλά θα ήθελα να σου θυμίσω ότι όλη αυτή η κριτική και κατακραυγή για την Καλομοίρα είναι μάλλον υπερβολική γιατί η κοπέλα με το δικό της τρόπο έκανε τους Έλληνες περήφανους και όπως μπορούσε ανάδειξε την Ελλάδα. Μην ξεχνάς ότι πρόκειται για μια Ελληνίδα που τόσα χρόνια ζούσε εκεί που πρόκειται να βρεθείς εσύ σύντομα. Μπορεί τα Ελληνικά της να είναι χάλια αλλά τουλάχιστον επέστρεψε στην πατρίδα της και έκανε αυτό που μπορούσε για να την στηρίξει. Δε λέω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος, αλλά η Eurovision απαιτεί show. Θυμίσου τι ρεζίλι προκάλεσε η Άννα Βίσση με το δικό της video clip λίγα χρόνια πριν! Προτιμώ την Καλομοίρα που αν μη τι άλλο είναι ένα πλάσμα γεμάτο νιάτα! Η κριτική σου φίλε μου και η κριτική όλων μας δεν θα έπρεπε να γίνεται ενάντια στον οποιοδήποτε ακολουθεί ένα συγκεκριμένο δρόμο, αλλά απέναντι σε όλους αυτούς της κοινωνίας που χάνουν τα μέτρα και τα σταθμά που πρέπει να τηρούνται. Δεν είναι η κάθε Καλομοίρα το ζήτημα, αλλά η κοινωνία...θυμίσου aurea mediocritas!!! Κατανοώ ότι αυτό ακριβώς ήθελες να δώσεις, αλλά η όλη σου επιμονή στο στήθος, τα μπούτια κ.τ.λ. της Καλομοίρας ίσως στέλλει λανθασμένα μηνύματα!
Όσο αφορά στην τυφλή τραγουδίστρια της Eurovision συμφωνώ ότι ήταν υπέροχη αλλά ποιος είπε ότι ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είναι θέμα ποιότητας? Ένα πανηγύρι είναι που καλώς ή κακώς προσελκύει, απ΄ ότι φαίνεται και τη δική σου προσοχή που ενώ όπως λες έκλεινες την τηλεόρασή σου, είσαι αρκετά ενημερωμένος!
Και κάτι τελευταίο...την ίδια Ελληνική σημαία είναι που τυλίγονται και οι στασιαστές υποτιθέμενοι επαναστάτες που κάνουν τις καταλήψεις στα Ελλαδικά πανεπιστήμια συχνά δίχως λόγο και αιτία προκαλώντας ένα σωρό προβλήματα σε συνομίληκούς μας...συνεπώς, καλύτερα η Καλομοίρα!
Φιλικά,
Μαρίνα
Χαίρομαι όταν ακούω αντίλογο και μάλιστα λογικό αντίλογο, όχι αφορισμούς. Στις παρατηρήσεις, λοιπόν, της φίλης μου Μαρίνας θέλω να πω τούτο: δεν έχω πρόβλημα με την Καλομοίρα ως άτομο. Ως άτομο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συμπαθές. Το πρόβλημά μου είναι με τη νοοτροπία των ανθρώπων των Μέσων Μαζικής Μαλάκυνσης Εγκεφάλων και των πολιτικάντηδων της δεκάρας, οι οποίοι πανηγυρίζουν για μια "νίκη", ξεχνώντας ότι τα προβλήματα της Ελλάδας και της Κύπρου, τα προβλήματα του αγρότη, του εργάτη, του φοιτητή, του συνταξιούχου, του άνεργου επιστήμονα είναι οξύτερα και απαιτούν λύσεις.
Μαρίνα, ξεκαθάρισα ότι η κριτική μου δεν στρέφεται εναντίον του απλού κόσμου. Στρέφεται εναντίον όλων εκείνων, που κατευθύνουν την προσοχή του απλού κόσμου προς αυτά για να τον αποπροσανατολίσουν από τα πραοβλήματα της καθημερινότητας και την άσκηση αντιλαϊκών πολιτικών από μέρους τους. Το "κατηγορώ" είναι εναντίον εκείνων που υποτιμούν την επιστήμη και προβάλλουν την εικόνα ως λύση στα προβλήματα που η πολιτική τους δημιούργησε. Η επισήμανσή σου για την ελληνική σημαία με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
ΑΓΙΟΣ
@ Άγιε μου,
(την ευχή σου),
Μπαίνοντας (για πρώτη φορά) στο blog σου δεν είχα πρόθεση να κάνω παρέμβαση με σχόλια μου. Εξ άλλου βαρέθηκα “να πετώ πέτρα σ’ όποιον σhιήλλον λάξει”! Όμως τελικά δεν άντεξα στον πειρασμό (φαίνεται ότι προκλήθηκα από τα λεγόμενα σου για ...) και είπα (μ’ όλο το σεβασμό που λαλεί τζι’ ο Πρόεδρος Γριστόφκιας) να σχολιάσω 2-3 σημεία:
1. Λαλείς: “… Γι’ αυτό και εγώ τα μαζεύω και την κάνω! Φεύγω! …” “… Μαζέψτε τα, λοιπόν, και φύγαμε…” --- Θα μας κόψεις τζιαι τα εισιτήρια; Τζια ποιος σου είπε ότι εμείς (αν και μη βολεμένοι) θέλουμε να την κάνουμε και να φύγουμε για τις Αμερικές ή για άλλου; Μπορεί να ‘μαστε μαζοχιστές τζιαι να μας αρέσκει να βολοδέρνουμε σ’ αυτό τον τόπο! Γι’ αυτό αφού εσύ θες να φύγεις κάνε το! Καλά να βρεις εκεί που θα πας (στο USA), τζι’ άεις μας ήσυχους!
2. Γιατί κάνεις αναφορά μόνο στη φοιτήτρια “… που μελετά στο Oxford, στο Harvard, στο Yale, στο Texas…”; Εν έχει τζιαι κοπέλια σ’ αυτά τα Πανεπιστήμια; Και γιατί εξειδικεύεις την κουβέντα σ΄ αυτά; Όλα τ’ άλλα (πανεπιστήμια άλλων χωρών) είναι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας; Μπούτι, στήθος και οπίσθια σίγουρα έχουν και οι φοιτήτριες που μελετούν στην Κοζάνη, στα Ιωάννινα, στο Μιλάνο, στη Σόφια!
3. Η συμπαθέστατη κατά τ’ άλλα Καλομοίρα αποτελεί ένα τυπικό American style χαζοχαρούμενο κοριτσάκι made in USA, όπου τρέχεις τώρα κι εσύ για να ευοδωθούν τα ονείρατα σου και να αποκατασταθείς.
Anef_Oriwn
Τετάρτη 4/6/2008 – 7:49 μ.μ.
Έλα, αγαπητέ Άνευ! Έχεις την ευχή του ΑΓΙΟΥ, παιδί μου!! Λοιπόν, είπα και το επαναλαμβάνω: χαίρομαι να ακούω αντιλόγους. Αυτό αποδεικνύει ότι έχουμε ακόμα "νιονιό".
Να μου επιτρέψεις να σου απαντήσω, λοιπόν. 1) Η πρόσκληση για να φύουμεν είναι ανοιχτή. Απευθύνεται σε όσους νιώθουν να πνίγονται από την αναξιοκρατία και τον νεποτισμό αυτής της κοινωνίας. Ας μην θεωρηθεί όμως άναδρη πράξη αυτό. Το αντίθετο. Είναι μια προσπάθεια να βρεις κάτι καινούργιο, να το βιώσεις, να αλλάξεις μυαλά και όταν επιστρέψεις τον τόπο σου να προσπαθήσεις να μεταλαμπαδεύσεις και σε άλλους αυτό το νέο πνεύμα.
2) Αναφέρθηκα σε φοιτήτρια, γιατί ήθελα να επισημάνω μιαν αντίθετη εικόνα από αυτή της Καλομοίρας. Πκιάνει όμως τζαι τα κοπέλια το παράδειγμα! Η αναφορά μου στα πανεπιστήμια είναι ενδεικτική. Δεν σνομπάρω κανένα εκπαιδευτικό ίδρυμα.
3) Πρώτον δεν τρέχω μόνο για μένα. Έχω όνειρα και θέλω να πετύχω κάτι στην ζωή μου αυτή. Αλλά, όχι μόνο για την πάρτη μου. Θα ήθελα, όταν γυρίσω στον τόπο μου να μπορώ να προσφέρω κάτι από τις καινούργιες εμπειρίες που θα βιώσω εκεί που παώ. Η επιστήμη, οι σπουδές δεν είναι μια φίλαυτη διαδικασία. Δεν πρέπει να είναι έτσι. Έπειτα, ναι η συμπαθέστατη κατά τα άλλα Καλομοίρα είναι made in USA. Αυτή την εικόνα προσπάθησα να αποδομήσω, γιατί δεν τη δέχομαι. Είναι η μια όψη της αμερικανικής ζωής. Η άλλη είναι η πνευματική κίνηση στα πανεπιστήμια και στα διεθνή forum. Και είναι αξιόλογη αυτή η πνευματική κίνηση, πίστεψέ με. Προσωπικά θεωρώ ότι η μεγαλύτερη εστία αντίδρασης ενάντια σε αντιλαϊκές πολιτικές των Αμερικανικών κυβερνήσεων ήταν και είναι τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
Δημοσίευση σχολίου