«Καρεκλάτο…»

Όχι, δεν αναφέρομαι στον γνωστό δημοσιογράφο του ΡΙΚ, Γιάννη Καρεκλά, τον οποίο θαυμάσαμε στις προεδρικές εκλογές του 2008, όταν ενσάρκωσε με πολύ μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του αυλοκόλακα του μακαρίτη τέως προέδρου, Τάσσου Παπαδόπουλου. Η φασιστική νοοτροπία του δημοσιογραφίσκου της κυπριακής κρατικής τηλεόρασης ευνοούσε τότε την υποψηφιότητα Παπαδόπουλου, οι εκπρόσωποι του οποίου μονοπωλούσαν τον χρόνο συζήτησης σε όλες τις εκπομπές του κ. Καρεκλά. Όχι, δεν επιθυμώ να ασχοληθώ με τέτοιου είδους και ύφους φασιστοειδείς δημοσιογραφίσκους του ΡΙΚ, τους οποίους πληρώνει ο πολίτης, για να διευκολύνουν την εκάστοτε κυβέρνηση στην προπαγάνδα της.

Ο τίτλος περιγράφει ένα πιο “hot” θέμα.. Ο ΑΓΙΟΣ, παρόλο που είναι ηθικός πολύ και το ξέρετε όλοι σας, θα μιλήσει λίγο περί «τσόντας» πιο κάτω. Φανταστείτε, λοιπόν, ότι το «Καρεκλάτο» είναι στάση του «Κάμα Σούτρα». Φαντάζομαι αρχίσατε να φαντάζεστε τώρα, ιδίως οι άντρες της παρέας! Φανταστείτε (και φαντασιωθείτε) ελεύθερα, τουλάχιστον η «φιλολαϊκή» (εδώ γελάει κανείς!) κυβέρνηση Χριστόφια δεν έχει επιβάλει φορολογία και σ’ αυτό λόγω οικονομικής κρίσης. Η τσόντα όλη ξεκινά και τελειώνει σε μια καρέκλα. Φανταστείτε ότι τη δένετε (το αντικείμενο της δικής μου φαντασίωσης είναι γένους θηλυκού, εσείς προσαρμόστε το αναλόγως) με χειροπέδες σε μια καρέκλα. Με απλές και απαλές κινήσεις, σαν να θέλετε να την καλοπιάσετε και να της δείξετε ότι είστε ερωτευμένοι και ότι δεν πρόκειται για ένα πήδημα της στιγμής. Αφαιρέστε τις με αισθησιακές, σχεδόν τελετουργικές, κινήσεις τα ρούχα. Αν σας αντισταθεί αρχίστε με κανένα «μπινελίκι» (να ανάψουν και τα αίματα!) και τελειώστε με μαστίγιο. Το πάν είναι να ξέρετε να ελέγχετε και τις πιο ατίθασες και «ζόρικες» γκόμενες. Ξεκινήστε από τον λαιμό, ανεβείτε στο στόμα, κατεβείτε στο στήθος, χρησιμοποιώντας όποιο όργανο του ανθρωπίνου σώματος θέλετε. Εγώ θα έβαζα λίγη γλωσσίτσα για να είμαι ειλικρινής, αλλά γούστα είναι αυτά. Λιώστε σοκολάτα και όπως είναι καυτή περιχύστε τη στην κοιλιά της και ακολουθήστε την πορεία της ρέουσας σοκολάτας. Φτάνουμε στο επίμαχο σημείο, κάπου ανάμεσα στα πόδια. Αφού φάτε την σοκολάτα, όπου και αν αυτή τρυπώσει, η γκόμενα θα βρεθεί σε κατάσταση ηδονής από τον αχτύπητο επιβήτορα που της έτυχε, θα νιώσει σημαντική, θα σας δοθεί ανενδοίαστα και η ερωτική πράξη θα κορυφωθεί με τον «παραδοσιακό» τρόπο…

Συγχαρητήρια! Είστε αξεπέραστος. Δεν έχετε χάσει ούτε ένα επεισόδιο της γνωστής τσόντας των οκτώ. Των δελτίων ειδήσεων, εννοώ. Γιατί στην τσόντα αυτή η καρέκλα διαδραματίζει καίριο ρόλο. Και η καρέκλα είναι το γνωστό φετίχ των πολιτικών. Των όπου γης πολιτικών, όχι μόνο των δικών μας. Φανταστείτε ένα – ένα τα στάδια που περιγράφονται πιο πάνω και στην θέση του επιβήτορα βάλτε ένα πολιτικό (ο «αταχτούλης» Σαρκοζί δεν πιάνεται, είναι από άλλη χώρα, εσείς σκεφτείτε π.χ. τον Δημητράκη ή έστω τον Άντρο, «ξεκαυλέ» σκέψη I know…) και στη θέση της «ψημένης» γκόμενας τον εαυτό σας. Τον εαυτό ΜΑΣ, που κάθε φορά πιανόμαστε κορόιδα του κάθε πολιτικού, ο οποίος είτε με ψεύτικες πλην εύηχες προεκλογικές υποσχέσεις (βλ. απαλές, αισθησιακές κινήσεις), είτε με καταστροφολογία (βλ. «μπινελίκια» και μαστίγια) καταφέρνει να μας ξεγελά και να μας γαμ* με τον «παραδοσιακό» τρόπο! Όσο το μυαλό μας, το μυαλό του πολίτη είναι το «μωρό» μυαλό της γκόμενας, τόσο η πολιτική απάτη, ο λαϊκισμός και διαφθορά στο δημόσιο βίο θα μεγιστοποιούνται. Είναι καιρός να σταματήσουμε να γινόμαστε με τη θέλησή μας όργανα ηδονής στα χέρια τυχάρπαστων πολιτικών. Είναι καιρός να βάλουμε φρένο στην πολιτική ασυδοσία και να μάθουμε να αντιστεκόμαστε στον πολιτικό – επιβήτορα. Το χρωστάμε στον εαυτό μας και στην αξιοπρέπειά μας. Να «μην δινόμαστε ανενδοίαστα»! Όλοι μας (ή σχεδόν όλοι) ανήκουμε σε κομματικούς μηχανισμούς και ασπαζόμαστε μια ιδεολογική γραμμή. Μέσα σ’ αυτούς και ο ΑΓΙΟΣ. Αλλά, άλλο είναι να είμαι οπαδός μια συγκεκριμένης παράταξης και άλλο είναι να επιτρέπω στον εαυτό μου να άγεται και να φέρεται, χωρίς τη δυνατότητα κριτικής σκέψης. Το παν είναι να μάθουμε να σκεφτόμαστε. Το «Καρεκλάτο» αντανακλά την πολιτική υποκουλτούρα της εποχής μας. Στο χέρι μας – ή καλύτερα στο δυνατό μυαλό μας – είναι να αλλάξουμε τα πράγματα.