Φεύγουν, κυρία μου, φεύγουν!

Κυρία μου, σε αυτόν τον τόπο μόνο το ρουσφέτι επιβίωσε και γιγαντώνεται. Είναι νοοτροπία πια και πολύ φοβούμαι ότι είναι δύσκολο να αλλάξει. Μπες στο πανεπιστήμιο, μπες στη δημόσια υπηρεσία, μπες στην αστυνομία, μπες στο στρατό, μπες στους φορείς της δημόσιας διοίκησης, μπες ακόμα και σε αυτό το υπουργικό συμβούλιο, κύριε μου. Θα δεις ανθρώπους μικρούς, όχι το δέμας, αλλά το ήθος, ανθρωπάκους να «γλείφουν» προϊσταμένους και καρεκλοκένταυρους, για να προαχθούν, να ανελιχθούν και από να μεταπηδήσουν από τη μια μισθολογική κλίμακα στην άλλη. Για να ανελιχθείς πρέπει να «ταΐσεις» - σούβλα κατά προτίμηση – τον κάθε ττοπουζοκυπραίο, που έτυχε να κατέχει μια θέση, ο Θεός ξέρει πως. Για να προαχθείς ή έστω, για να διοριστείς πρέπει να περιποιηθείς κάτι γελοία υποκείμενα με χρήμα και «μέσο». Πρέπει να πουλήσεις την αξιοπρέπειά σου, να γελιοποιήσεις τον εαυτό σου και να γίνεις σκουπίδι, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις της κάθε μετριότητας, η οποία μετά, αξιοκρατικά πάντοτε, θα σε βοηθήσει να ανελιχθείς. Έτσι μπαίνεις στα πανεπιστήμια, στη δημόσια υπηρεσία, στις δυνάμεις ασφαλείας αυτού του τόπου.

Για αυτό ο τόπος αυτός δεν πάει μπροστά. Γι’ αυτό και φεύγουν όλοι οι νέοι από τον τόπο αυτό και πάνε αλλού, κυρίες και κύριοι. Μιλούσα με ένα φίλο μου πριν από λίγες μέρες. Ο Σάββας είχει περάσει στην ΑΣΟΕ Οικονομικά και Διοίκηση Επιχειρήσεων με υποτροφία. Και όμως κάποιος κύριος βουλευτής συγκεκριμένου κόμματος, του οποίου το όνομα κατέχει ο ΑΓΙΟΣ και θα τα πούμε στην πορεία, μεσολάβησε με τέτοιο τρόπο, ώστε η υποτροφία αυτή να δοθεί σε ένα άλλο πρόσωπο, με τη δικαιολογία ότι τάχα η οικογένεια του Σάββα θα μπορούσε να τον σπουδάσει και χωρίς υποτροφία. Εγώ σας λέω ότι δεν μπορεί. Και να μπορούσε όμως είναι, πιστεύετε, σωστό να παρεμβαίνει κάποιος βουλευτής, για να δοθεί υποτροφία σε κάποιο άλλο πρόσωπο; Είναι δίκαιο αυτό το πράγμα; Και όμως ο Σάββας έκατσε ένα χρόνο, μάζεψε κάποια χρήματα και κίνησε για την Αμερική, στο πανεπιστήμιο της Pennsylvania. Τελειώνει το πτυχίο του φέτος και μάλιστα με πλήρη υποτροφία από το προαναφερθέν πανεπιστήμιο και ξεκινά μεταπτυχιακό στο πανεπιστήμιο του Princeton με τους καλύτερους οιωνούς. Αξίζει και ανταμείβεται!

Τον ρώτησα λοιπόν τι θα κάνει αφού έρθει Κύπρο. «Και ποιος σου είπε ότι θα έρθω πίσω», μου απάντησε. Η απάντηση δεν με ξάφνιασε διόλου. Έτσι είναι! Όλοι οι καλοί βουλιάζουν στην αναξιοκρατία αυτού του τόπου. Και φεύγουν. Μένουν οι μετριότητες. Ως πόσο θα αντέξει αυτός ο τόπος, είναι η μεγάλη απορία…