Ο Λαζόπουλος και τα σωστά ελληνικά…

Ο Λάκης Λαζόπουλος για άλλη μια φορά παραδίδει μαθήματα. Όχι γλωσσολογίας. Για αυτά υπάρχει ένας καταξιωμένος ακαδημαϊκός, ο κ. Μπαμπινιώτης. Ο Λάκης παραδίδει μαθήματα κοινωνικού ανθρωπισμού. Στην τελευταία του εκπομπή, το τιμημένο «Τσαντίρι» της ελληνικής τηλεόρασης, έφερε στο φως ένα καθωσπρεπικό, άρτια διαρθρωμένο λόγο, χωρίς τους γλωσσικούς βαρβαρισμούς και σολοικισμούς του μέσου Έλληνα. Χωρίς συντακτικές ανωμαλίες, χωρίς γραμματικά λάθη. Μια διευθύντρια του ΙΚΑ απευθυνόμενη σε μια νέα κοπέλα, στην οποία απομένει λίγος χρόνος ζωής και η οποία ζητούσε χρήματα από το ελληνικό δημόσιο, για να μεταβεί στο εξωτερικό για θεραπεία, της μιλούσε με άπταιστα ελληνικά για διαδικασίες, έγγραφα, αιτήσεις κλπ κλπ. Δεν μπορούσε να καταλάβει η κ. Διευθύντρια με τα άπταιστα ελληνικά ότι η νεαρή κοπέλα δεν ζητούσε, δεν είχε τον χρόνο άλλωστε, να γίνει ένα ακόμα εξάρτημα στα γρανάζια μιας γραφειοκρατίας που συνθλίβει συνειδήσεις, ζωές και αξιοπρέπειες. Ένα σύστημα, που μας πονά και μας πληγώνει. Ένα σύστημα, που μας αντιλαμβάνεται ως αριθμούς, νούμερα και άψυχες ταυτότητες. Δεν ζητούσε η νεαρή κοπέλα και δεν ζητούμε όλοι εμείς ελεημοσύνη. Ζητούσε η κοπέλα και ζητούμε όλοι εμείς αυτό που το κράτος αυτονόητα πρέπει να παρέχει στους Έλληνες πολίτες: στήριξη στις δύσκολες ώρες του πόνου και της δοκιμασίας.

Σωστά έγινε το σχόλιο από τον Λάκη ότι ο αλάνθαστος, γραμματικά και συντακτικά, λόγος της Διευθύντριας είναι ο πλέον υβριστικός και απαξιωτικός λόγος. Και αυτός ο λόγος είναι η μόδα της εποχής. Μιλά ο πολιτικός με άπταιστα ελληνικά και τάζει στους Έλληνες και τις Ελληνίδες τα πάντα, προκειμένου να αναρριχηθεί στην εξουσία. Όταν όμως κάτσει στην καρέκλα ξεχνά ό, τι υποσχέθηκε. Σε αυτούς τους πολιτικούς χρωστάμε μια μεγάλη μούντζα! Μόδα είναι ο καθωσπρέπει απαξιωτικός λόγος. Μιλά με ένα φοιτητή του ένας καθηγητής του «Harvard της Ανατολικής Μεσογείου», ο κ. Γ.Α.Κ. (υπαρκτό πρόσωπο) και χρησιμοποιεί ένα τόσο επιτηδευμένο λόγο, ώστε κάνει τον φοιτητή να νιώθει σχεδόν αγράμματος και γελοίος. Και αυτά γιατί παρακαλώ; Για να ικανοποιήσει – ένας Θεός ξέρει ποιον αρρωστημένο εγωισμό – ο καθηγητής. Με αυτές τις μετριότητες δεν αξίζει να ασχολείται κανείς!