Παραδεισιώτες και παραδεισιώτισσες! Όλο λέω να φύγω, να κλείσω τον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ προσωρινά της ραστώνης των εορτών ένεκα, να σας πω Χρόνια Πολλά, να το βουλώσω επιτέλους, μα μένω ακόμα εδώ. Κι όμως είμαι ακόμα εδώ! Με γιορτινά θέματα δεν μπορείτε να πείτε. Πιο γιορτινά δεν γίνεται. Μέχρι και προτάσεις ρεβεγιόν για τα Χριστούγεννα σας παραθέτω, κυρία μου. Και επειδή ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ μας είναι «γκλαμουράτος», «σεμνός και ταπεινός» στο δρόμο που χάραξε ο Κωστάκης ο Καραμανλής, επέλεξε ένα ειδικό μενού για σας. Μενού αρμόζον στη φτωχολογιά, κυρίες μου κα κύριοι. Γιατί δεν υπάρχει ακρίβεια στον τόπο μας και οι ταξικές αντιθέσεις έχουν αμβλυνθεί, όπως θα έλεγε ο Αλογοσκούφης ο Μέγας και ο Αντώνης Μιχαηλίδης (ο Υπουργός εμπορίου της Κυπριακής Δημοκρατίας) ο αχτύπητος!
Καρπάτσιο από φιλέτο Ελαφιού σε καφέ «Blue mountain» και Αστακού με Παρφαί Σελινόριζας και πράσινου Μήλου
Κονσομέ από ποικιλία άγριων Μανιταριών με Κάστανα και σπιτικά ζυμαρικά γεμιστά με Φουά Γκρα και Τρούφες
Μπαρμούνι γεμιστό με μους Αγκινάρας σε γλασαρισμένο κόκκινο Λάχανο και απαλή σάλτσα μουστάρδας Προβενσάλ
Σορμπέ Ροδιού με Τζίντζερ και φύτρες Ρόκας
Χήνα ψητή με ζαχαρωμένη κολοκύθα, πουτίγκα κυδωνιού και αρωματική σάλτσα από αγιορείτικο κρασί με ρόζ Γκρέηπφρουτ
Τάρτα «Shadows of blue» με γλυκό φυστίκι Αιγίνης και λικέρ Κράνας
Τριλογία από μους Σοκολάτας (γάλακτος-λευκής-πικρής) με φρούτα του δάσους σε τραγανό μπισκότο αμυγδάλου
Μινιαρντίς
Τιμή κατ’άτομο €90,00
Ικανοποιημένοι; Σας αρέσει το μενού; Και η τιμή ΟΚ ε; Πώς είπατε; Λίγα είναι. ΕΛΕΟΣ! Τρελαίνομαι, κυρία μου. Τρελαίνομαι όταν βλέπω και διαβάζω αυτά τα μενού, αυτές τις τιμές και δηλώσεις του τύπου: «στην Κύπρο δεν υπάρχει ακρίβεια»! Κύριε Υπουργέ, κύριε Μιχαηλίδη Αντώνιε πού ζείτε τέλος πάντων; Εδώ είναι η κυπριακή μπανανία. (και στην Ελλάδα το ίδιο είναι. Ας όψεται ο Αλογοσκούφης ο Μέγας!) Υπάρχουν και ταξικές αντιθέσεις, υπάρχει και φτώχεια και ανέχεια, υπάρχουν και άνθρωποι της βιοπάλης και του καθημερινού μόχθου. Ναι, Ναι, Αμήν, Αμήν λέγω υμίν, υπάρχουν και οι μεροκαματιάρηδες ακόμα σε αυτόν τον τόπο. Οι άνθρωποι, που παίρνουν σβάρνα τα κρεοπωλεία χωρίς να αγοράζουν τίποτα γιατί όλα είναι πανάκριβα σε αυτόν τον τόπο. Οι άνθρωποι με την καλή καρδιά, μα την άδεια τσέπη. Και μου κάνει εντύπωση κάθε φορά που ρωτάει ο δημοσιογράφος τον τυχαίο περαστικό: «Τι σημαίνουν για σας τα Χριστούγεννα;» και παίρνει για απάντηση αυτό: «Για μένα τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης. Χριστούγεννα σημαίνει επίσης έξοδα». Και απορώ, βρε παιδιά, πως συμβιβάζεται η «αγάπη» με τα «έξοδα». Για σκεφτείτε το λιγάκι. Μου τη σπάει, κυρίες μου και κύριοι, όταν βλέπω τους νεόπλουτους πλην ακόμα άξεστους Κυπρίους συμπολίτες μου να κατακλύζουν τα ρεβεγιόν στα πολυτελέστατα ξενοδοχεία. Για να νιώσουνε τι, παρακαλώ; Για να νιώσουνε «κάποιοι», οι «μεγάλοι», οι κόπανοι (συγχωρέστε την ταπεινή μου γλώσσα) της «υψηλής κοινωνίας» και της αρχοντοχωριάτικης «αριστοκρατικής γκλαμουριάς». Βρε δε μας παρατάτε λέω εγώ. Ψωνάρες! Ακριβώς αυτό είναι, φίλες και φίλοι! Ψωνάρες με φρου φρου και αρώματα. Πολιτικοί λαμόγια, ακαδημαϊκοί και αυτόκλητοι «πνευματικοί άνθρωποι», που παρασύρθηκαν από την ιλύ του πολιτισμού. Ε, λοιπόν να τον βράσω τον πολιτισμό σας. Εγώ επιλέγω την ζεστασιά της γειτονιάς. Τη θαλπωρή του τζακιού, του παραδοσιακού γλεντιού, της οικογενειακής σύναξης. Επιλέγω να ζήσω μακριά από την επιτήδευση στημένων στιγμών ευτυχίας. Επιλέγω να ζήσω αυθεντικά κάθε στιγμή και κάθε λεπτό με τους ανθρώπους που αγαπάω. Έτσι ήρεμα και απλά. Με την οικογένεια μου, τους φίλους μου, την αγαπημένη μου. Ήρεμα και απλά. Να νιώσω άνθρωπος και όχι ανδρείκελο.
Ω! Η βλακεία βγήκε παγανιά και πάλι! Σύσσωμη η βλακεία, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, κυρίες και κύριοι। Οι φοιτητικές παρατάξεις βλέποντας ότι πλησιάζει η μέρα των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο ξύπνησαν και άρχισαν τα γνωστά και μη εξαιρετέα «κολπάκια»: χριστουγεννιάτικοι χοροί, ρεβεγιόν, πάρτυ με όλους τους φίλους τους θα κάνουν, πάρτυ και θα χορεύουν ως το πρωί, συναυλίες και άλλα πολλά δεινά। Και όλα αυτά για να υποκλέψουν την ψήφο του φοιτητή। Προς το «ψηφοκαημένο αληταριό» του Πανεπιστημίου Κύπρου διαβιβάζει ο ΑΓΙΟΣ τα σέβη του। Αν θέλουνε η πρότασις του ΑΓΙΟΥ ισχύει: τους εισηγήθηκα παλαιότερα να βγω στο προαύλιο του UCY και να φυλάξω σκοπιά στα τραπεζάκια της βλακείας τους। Δεν είχα σκοπό να κάνω αυτήν τη θλιβερή παρέκβαση, που απάδει προς το πνεύμα των Χριστουγέννων, αλλά όταν βλέπω τους εκπροσώπους της κομματικής «τσογλαναρίας» να προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τις γιορτινές αυτές μέρες, για να κερδίσουν ποσοστά και πόντους στον προεκλογικό αγώνα, τρελαίνομαι। Δεν είμαι αρνητικός απέναντι στην πολιτικοποίηση των νέων! Αλλά, άλλο η πολιτικοποίηση η κριτική και η υπεύθυνη και άλλο η μαζοποίηση της νεολαίας, με συνθήματα και κραυγές που πόρρω απέχουν από τον πολιτικό λόγο। Αφού, λένε βλακείες, κυρία μου. Σκέτες βλακείες! Θυμήθηκε ο άλλος μετά από 4 ½ χρόνια συγκυβέρνησης με τον Τάσσο ότι διαφωνούσε μαζί του σε όλα τα ζητήματα κορυφαίας πολιτικής αξίας. Και θέλει τώρα να χαράξει πολιτική ανθρωπιάς, λέει. Ο βερμπαλισμός στο αποκορύφωμά του. Τρελαίνεσαι ή δεν τρελαίνεσαι; Τέρμα! Όχι τώρα αυτά! Τον άλλο χρόνο!
Κάτι τελευταίο και κλείσαμε για αυτόν τον χρόνο. Μια νουθεσία από τον ΑΓΙΟ. Αγαπήστε γιατί χανόμαστε! Πείτε το ρημάδι το «σ’ αγαπώ» μια φορά στην ζωή σας. Ειλικρινώς όμως. Και προς τον σωστό άνθρωπο ε! Προσέξτε τον άνθρωπο. Μιλήστε!
Καρπάτσιο από φιλέτο Ελαφιού σε καφέ «Blue mountain» και Αστακού με Παρφαί Σελινόριζας και πράσινου Μήλου
Κονσομέ από ποικιλία άγριων Μανιταριών με Κάστανα και σπιτικά ζυμαρικά γεμιστά με Φουά Γκρα και Τρούφες
Μπαρμούνι γεμιστό με μους Αγκινάρας σε γλασαρισμένο κόκκινο Λάχανο και απαλή σάλτσα μουστάρδας Προβενσάλ
Σορμπέ Ροδιού με Τζίντζερ και φύτρες Ρόκας
Χήνα ψητή με ζαχαρωμένη κολοκύθα, πουτίγκα κυδωνιού και αρωματική σάλτσα από αγιορείτικο κρασί με ρόζ Γκρέηπφρουτ
Τάρτα «Shadows of blue» με γλυκό φυστίκι Αιγίνης και λικέρ Κράνας
Τριλογία από μους Σοκολάτας (γάλακτος-λευκής-πικρής) με φρούτα του δάσους σε τραγανό μπισκότο αμυγδάλου
Μινιαρντίς
Τιμή κατ’άτομο €90,00
Ικανοποιημένοι; Σας αρέσει το μενού; Και η τιμή ΟΚ ε; Πώς είπατε; Λίγα είναι. ΕΛΕΟΣ! Τρελαίνομαι, κυρία μου. Τρελαίνομαι όταν βλέπω και διαβάζω αυτά τα μενού, αυτές τις τιμές και δηλώσεις του τύπου: «στην Κύπρο δεν υπάρχει ακρίβεια»! Κύριε Υπουργέ, κύριε Μιχαηλίδη Αντώνιε πού ζείτε τέλος πάντων; Εδώ είναι η κυπριακή μπανανία. (και στην Ελλάδα το ίδιο είναι. Ας όψεται ο Αλογοσκούφης ο Μέγας!) Υπάρχουν και ταξικές αντιθέσεις, υπάρχει και φτώχεια και ανέχεια, υπάρχουν και άνθρωποι της βιοπάλης και του καθημερινού μόχθου. Ναι, Ναι, Αμήν, Αμήν λέγω υμίν, υπάρχουν και οι μεροκαματιάρηδες ακόμα σε αυτόν τον τόπο. Οι άνθρωποι, που παίρνουν σβάρνα τα κρεοπωλεία χωρίς να αγοράζουν τίποτα γιατί όλα είναι πανάκριβα σε αυτόν τον τόπο. Οι άνθρωποι με την καλή καρδιά, μα την άδεια τσέπη. Και μου κάνει εντύπωση κάθε φορά που ρωτάει ο δημοσιογράφος τον τυχαίο περαστικό: «Τι σημαίνουν για σας τα Χριστούγεννα;» και παίρνει για απάντηση αυτό: «Για μένα τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης. Χριστούγεννα σημαίνει επίσης έξοδα». Και απορώ, βρε παιδιά, πως συμβιβάζεται η «αγάπη» με τα «έξοδα». Για σκεφτείτε το λιγάκι. Μου τη σπάει, κυρίες μου και κύριοι, όταν βλέπω τους νεόπλουτους πλην ακόμα άξεστους Κυπρίους συμπολίτες μου να κατακλύζουν τα ρεβεγιόν στα πολυτελέστατα ξενοδοχεία. Για να νιώσουνε τι, παρακαλώ; Για να νιώσουνε «κάποιοι», οι «μεγάλοι», οι κόπανοι (συγχωρέστε την ταπεινή μου γλώσσα) της «υψηλής κοινωνίας» και της αρχοντοχωριάτικης «αριστοκρατικής γκλαμουριάς». Βρε δε μας παρατάτε λέω εγώ. Ψωνάρες! Ακριβώς αυτό είναι, φίλες και φίλοι! Ψωνάρες με φρου φρου και αρώματα. Πολιτικοί λαμόγια, ακαδημαϊκοί και αυτόκλητοι «πνευματικοί άνθρωποι», που παρασύρθηκαν από την ιλύ του πολιτισμού. Ε, λοιπόν να τον βράσω τον πολιτισμό σας. Εγώ επιλέγω την ζεστασιά της γειτονιάς. Τη θαλπωρή του τζακιού, του παραδοσιακού γλεντιού, της οικογενειακής σύναξης. Επιλέγω να ζήσω μακριά από την επιτήδευση στημένων στιγμών ευτυχίας. Επιλέγω να ζήσω αυθεντικά κάθε στιγμή και κάθε λεπτό με τους ανθρώπους που αγαπάω. Έτσι ήρεμα και απλά. Με την οικογένεια μου, τους φίλους μου, την αγαπημένη μου. Ήρεμα και απλά. Να νιώσω άνθρωπος και όχι ανδρείκελο.
Ω! Η βλακεία βγήκε παγανιά και πάλι! Σύσσωμη η βλακεία, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, κυρίες και κύριοι। Οι φοιτητικές παρατάξεις βλέποντας ότι πλησιάζει η μέρα των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο ξύπνησαν και άρχισαν τα γνωστά και μη εξαιρετέα «κολπάκια»: χριστουγεννιάτικοι χοροί, ρεβεγιόν, πάρτυ με όλους τους φίλους τους θα κάνουν, πάρτυ και θα χορεύουν ως το πρωί, συναυλίες και άλλα πολλά δεινά। Και όλα αυτά για να υποκλέψουν την ψήφο του φοιτητή। Προς το «ψηφοκαημένο αληταριό» του Πανεπιστημίου Κύπρου διαβιβάζει ο ΑΓΙΟΣ τα σέβη του। Αν θέλουνε η πρότασις του ΑΓΙΟΥ ισχύει: τους εισηγήθηκα παλαιότερα να βγω στο προαύλιο του UCY και να φυλάξω σκοπιά στα τραπεζάκια της βλακείας τους। Δεν είχα σκοπό να κάνω αυτήν τη θλιβερή παρέκβαση, που απάδει προς το πνεύμα των Χριστουγέννων, αλλά όταν βλέπω τους εκπροσώπους της κομματικής «τσογλαναρίας» να προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τις γιορτινές αυτές μέρες, για να κερδίσουν ποσοστά και πόντους στον προεκλογικό αγώνα, τρελαίνομαι। Δεν είμαι αρνητικός απέναντι στην πολιτικοποίηση των νέων! Αλλά, άλλο η πολιτικοποίηση η κριτική και η υπεύθυνη και άλλο η μαζοποίηση της νεολαίας, με συνθήματα και κραυγές που πόρρω απέχουν από τον πολιτικό λόγο। Αφού, λένε βλακείες, κυρία μου. Σκέτες βλακείες! Θυμήθηκε ο άλλος μετά από 4 ½ χρόνια συγκυβέρνησης με τον Τάσσο ότι διαφωνούσε μαζί του σε όλα τα ζητήματα κορυφαίας πολιτικής αξίας. Και θέλει τώρα να χαράξει πολιτική ανθρωπιάς, λέει. Ο βερμπαλισμός στο αποκορύφωμά του. Τρελαίνεσαι ή δεν τρελαίνεσαι; Τέρμα! Όχι τώρα αυτά! Τον άλλο χρόνο!
Κάτι τελευταίο και κλείσαμε για αυτόν τον χρόνο. Μια νουθεσία από τον ΑΓΙΟ. Αγαπήστε γιατί χανόμαστε! Πείτε το ρημάδι το «σ’ αγαπώ» μια φορά στην ζωή σας. Ειλικρινώς όμως. Και προς τον σωστό άνθρωπο ε! Προσέξτε τον άνθρωπο. Μιλήστε!
1 σχόλιο:
δεν έχεις και άδικο για τα Χριστούγεννα. Έτσι όπως έχει γίνει η γιορτή,είναι όλα τα άλλα εκτός από Χριστούγεννα. Ποιός θυμάται το αλτρουιστικό πνεύμα, τους φτωχούς, τους ασθενείς, τους γέρους που είναι μόνοι τους;;; κανένας. Όλοι μας τρέχουμε για τον ευατό μας, να ψωνίσουμε, να χτενιστούμε, να περιποιηθούμε τα σώματά μας, να στολίσουμε τα σπίτια μας...., αλλά ξεχνούμε το βασικότερο: να προσφέρουμε αγάπη, έστω και με μία καλή πράξη προς κάποιον, διότι δε χρειάζεται να κάνει κανείς πολλά, ακόμα και με μία μικρή πράξη, όσο ασήμαντη και αν φαίνεται, μπορεί κανείς να νιώσει το πραγματικό νόημα της γιορτής των Χριστουγέννων, το οποίο πάντα πρέπει να κυριαρχεί στη ζωή μας. Δυστυχώς όμως, κάθε μέρα και πιο πολύ απομακρυνόμαστε από αυτό, ακόμη και στις ίδιες τις μέρες τη μεγάλης, κατά τα άλλα, γιορτής.....
όσο για τις προεκλογικές εκστρατείες και τα πανυγηράκια των παρατάξεων που λες, ε, είναι και αυτές μέσα στο κλίμα των ημερών...
Δημοσίευση σχολίου